światy niemożliwe: Pustostany

poniedziałek, 22 marca 2010

Pustostany

...Miejsca Opuszczone.........ale czy martwe...............???....

20 komentarzy:

Mała Mi pisze...: To chyba różnie bywa.... czasem bywają martwe.. a czasem... zaplącze się w nich jakaś dusza... :); 22 marca 2010 21:09
Ida pisze...: smutne chyba najbardziej...; 22 marca 2010 21:31
Jus pisze...: karmią się powidokami życia ..; 22 marca 2010 21:32
MajaK pisze...: ...Mała Mi...chyba ZAWSZE tkwi w nich dusza....sztuką jest ja zobaczyć....:)
....Ido....nie zawsze są smutne...nie zawsze.....
...serdeczności....:)...; 22 marca 2010 21:33
MajaK pisze...: ...:)...Jus...lubie słowo "powidoki"....pozdrawiam...; 22 marca 2010 21:34
Anonimowy pisze...: mogą być bardziej żywe niż pomieszczenie pełne ludzi :-); 22 marca 2010 22:13
Nivejka pisze...: Wiesz, nie wiem czy coś jest tak do końca martwe...; 22 marca 2010 22:36
Holden JAREK Cyprian pisze...: miejsca porzucone, PIĘKNE, bravooo!; 22 marca 2010 22:46
Unknown pisze...: Ludzie są martwi, nawet za życia. Miejsca zawsze są żywe, powolnie żywe ale żywe - choćby dla pająków.; 22 marca 2010 23:16
MajaK pisze...: ...lubię wędrować w takich miejscach...i znajdować echa tych co odeszli.....; 23 marca 2010 00:17
Margarithes pisze...: jakieś żyjątka tam się kręcą :); 23 marca 2010 00:45
MajaK pisze...: ...zawsze kogoś można spotkać Margo....pozdrawiam Cię Sówko...:)...; 23 marca 2010 01:07
W drodze... pisze...: Bardzo lubię takie pomieszczenia z duszą... :) Pozdrawiam ciepło :); 23 marca 2010 06:57
Anonimowy pisze...: Ech... jak te pustostany pasują do mnie akurat...; 23 marca 2010 08:37
MajaK pisze...: ...W dodze....bo przyciągają jak magnes...jak całe stado magnesów...:)...
...Mauro...a więc nie jesteś sama...:)..porozglądaj się a mnie znajdziesz i może nam będzie raźniej ??....przytulam i otuchy dodaję....; 23 marca 2010 10:34
GM pisze...: Pierwsze miejsce na pewno jest martwe: przypomina pokój w zniszczonej wojną kamienicy. Trup niewinnego cywila pod ścianą, posępne kruki (ja wiem, że to gołębie) na podłodze odprawiające jakiś tajemniczy rytuał. Brakuje tylko kostuchy w długiej szacie, rzucającej długi, czarny jak smoła, cień na ścianę.

Drugie przypomina dom w trakcie przeprowadzki. Ten nie jest martwy. Przed chwilą był pełen życia i za chwilę znowu będzie. Tak jak pierwsze zdjęcie jest pesymistyczne i depresyjne, do tego kojarzy się z cmentarzem, o tyle drugie niesie ze sobą optymistyczną i radosną obietnicę tego co się stanie, gdy tylko zjedzie przed dom wielka ciężarówka z napisem "Przeprowadzki".; 23 marca 2010 11:06
MajaK pisze...: ...GM....no przed kostuchę wstrzymała mnie oczywistość skojarzeń.....:)
...ale nie do końca się zgadzam z Tobą,że jest całkiem martwe to miejsce......ta postać....ona nie do końca jest martwa...skamieniała w bólu...ale myslę,ze resztki nadziei w niej tkwią.....na lepsze jutro....
..pozdrawiam wiosennie....; 23 marca 2010 11:18
Margarithes pisze...: No właśnie, takie Sówki jak ja, uhu, uhu

buziak :); 23 marca 2010 14:44
MajaK pisze...: ...Margo...:):)...dobrze spotkać kogoś kto ma podobny rytm dnia ..uhu uhu.....; 23 marca 2010 20:30
Mała Mi pisze...: Maju :) możesz mieć rację... ja tam ze sztuką mam mało wspólnego... może dlatego nie pomyślałam...; 24 marca 2010 12:13

Prześlij komentarz

Subskrybuj: Komentarze do posta (Atom)