...za smutek mój a Pani wdzięk podarowałem Pani pęk czerwonych melancholii......tak kiedyś śpiewał M.Grechuta.....................................
Droga przez Światy Niemożliwe
Kliknij w zdjęcie - zobacz film
Moja strona
kliknięcie w portret otwiera moją galerię na stronie Variart
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
11 komentarzy:
...i lekkomyślnie dał słowo:)))
!!!
ja chcę taki pęk czerwonych melancholii :-))
Maju, to jeden z moich ulubionych wierszy. ciepło mi się zrobiło na sercu, gdy mi o nim przypomniałaś.
...Nivejko.....:)....
...Emmo...a dla mnie smutne są te czerwone melancholie.....
:) pięknie śpiewał, a Ty niesamowicie widzisz :)
Maju, myślisz, że melancholie kwitną na przedwiośniu?
Pięknie tu...:)
piękny portret.
.... a pani cuz nie chce tych roz....
Piękne to zdjęcie... cóż to za Pani na nim? Jeśli można wiedzieć?
prawdziwie i pięknie
Tej Pani do twarzy z Melancholią....
Prześlij komentarz