światy niemożliwe: Przejście

poniedziałek, 8 lutego 2010

...nigdy nie wiadomo co jest na końcu tunelu..................!!!...

Anonimowy pisze...: Często rozpędzony pociąg...; 8 lutego 2010 11:25
Ida pisze...: Czy warto...?; 8 lutego 2010 11:33
Anonimowy pisze...: świetna praca, Maju!
dobrze, że nie wiemy, co jest na końcu. gdybyśmy wiedzieli wówczas by nam się nie chciało iść :-); 8 lutego 2010 11:36
Nivejka pisze...: Chciałabym wierzyć, że światełko...; 8 lutego 2010 11:48
Margarithes pisze...: ano, niby nie... jak zwykle obrazujesz do myśli...; 8 lutego 2010 12:44
MajaK pisze...: ...hmmm...dlaczego jesteśmy pesymistkami..???.....przecież można by się spodziweać kwitnących ogrodów albo coś...a My??...a my ciemności albo pedzące pociągi...:)...
...serdeczności przesyłam....; 8 lutego 2010 14:57
Cała JA: pisze...: może mnie wzrok myli, bom niewyspana ale ja tam na końcu jakieś schody na górę widzę...
nie wiem....; 9 lutego 2010 10:28
MajaK pisze...: ...Cała Ja...:):)..są schody i jest nadzieja...:):)....pozdrawiam :)...; 9 lutego 2010 11:49
Cała JA: pisze...: to fajnie :)))
jeszcze bardziej mi się podoba :))))); 9 lutego 2010 19:43